მიხეილ სააკაშვილი გორის სამხედრო ჰოსპიტალში გადაიყვანეს. მოლოდინი იმისა, რომ ექსპრეზიდენტს ბოლომდე ციხის საავადმყოფოში დატოვებდნენ, არ გამართლდა, რადგან მდგომარეობაც დამძიმდა და ხელისუფლებამ ამით საერთაშორიოს საზოგადოებასაც კოჭი გაუგორა, აქაოდა, როცა საჭირო გახდა, სააკაშვილის სიცოცხლეს საფრთხე არ შევუქმენითო, მაგრამ, რეალურად, ამ ნაბიჯმა ბევრად მეტი კითხვა გააჩინა, როგორც ერთ, ისე მეორე მხარეს. დავიწყოთ იმით, რომ ციხეებში დღემდე არაერთი პაატიმარი შიმშილობს და არც ხბოს ღვიძლით შეზავებულ ხილფაფებს იღებს. გამოდის, ციხის რესპუბლიკური საავადმყოფო არ თუ ვერ არის იმ დონის, ასეთი ტიპის პატიმრების რეაბილიტაცია მოახერხოს და ისინი არსად გადაჰყავთ. რა გამოდის? ხელისუფლება მათ სასიკვდილოდ იმეტებს?!და მთავარი კითხვა სააკაშვილის მისამართით, რომელსაც ღიად არავინ სვამს. რის გამო დაიწყო სააკაშვილმა შიმშილობა და რის გამო შეწყვიტა? რა მიიღო მან ამით? ერთი შეხედვით, არც არაფერი ჯანმრთელობის გაუარესების გარდა და რაც მთავარია, დასავლელი პარტნიორებიდან ერთსაც არ უთქვამს, მიშა გამოუშვით, სასჯელს არ იმსახურებსო. რა მოხდება გამოჯანმრთელების შემდეგ? ამის შესახებ „ალიას“ ნაციონალური მოძრაობის პოლიტსაბჭოს წევრმა უამბო.„ახლა მთავარი ის იქნება, რომ მოვახერხოთ და სააკაშვილი სასამართლო პროცესებს დაესწროს. თუ ეს მოხდება, სასამართლოსთან მართლა ათი ათასობით კაცს მოვიყვანთ და მსოფლიოს დავანახებთ, რომ მიშა უდანაშაულოა. ხელისუფლებას და სასამართლოს უაარის თქმის საფუძველი არ ექნება და ეს გახდება ახალი საპროტესტო ტალღის დაწყების ნიშანი…“
როგორც ჩანს, ნაციონალურ მოძრაობაში სჯერათ, რომ შიმშლობის შეწყვეტის შემდეგ, სააკაშვილის გათავისუფლებასაც მოახერხებენ, მაგრამ ხელისუფლება საამისოდ მზად არის. პროკურატურა სასამართლოს მიმართავს უსაფრთხოების ზომებიდან გამომდინარე, სააკაშვილი პროცესებს დისტანციურად დაესწროს, ეს პრაქტიკა, როგორც ევროპაში, ისე ამერიკაში მიღებულია და ხორციელდება არამარტო პანდემიის პირობებში. ამიტომ, აქ კანონსაწინააღმდეგო არაფერი არ არის და სააკაშვილს დისტანციურად ჩართავენ. შედეგად, ათი ათასობით კაცის მობილიზება სასამართლოსთან აზრს დაკარგავს, მაგრამ…
„ქართულ ოცნებაში“ სერიოზული არეულობაა. უკვე მერამდენედ გამოჩნდა, რომ ირაკლი კობახიძის მონოტორული ხმა და ტონი არამარტო ოპოზიციას, არამედ დასავლელ პაარტნიორებსა და რაც მთავარია, „ოცნების“ აქტივსაც აღიზიანებს. კობახიძე არის განათლებული, მაგრამ არ აქვს ავტორიტეტი. არადა, ივანიშვილმა მოითხოვა, რომ სწორედ კობახიძეს გაეკეთებინაა გადამწყვეტი განცხადებები სააკაშვილთან მიმართებაში და ამიტომაც იყო, ირაკლი ღარიბაშვილმა ხელები რომ დაიბანა, მე პატიმარზე კომენტარების კეთებას მოვრჩიო. ეს არ იყო მისი სურვილი, ეს ივანიშვილის მითითება გახლდათ, რაც პრემიერს ძალიან, ძალიან არ მოეწონა. ღარიბაშვილის გაწევა არც პარტ-აქტივს ესიამოვნა, რადგან მისი ავტორიტეტი „ოცნების“ მხარდამჭერებში ბევრად დიდია, ვიდრე კობახიძის. უფრო ზუსტად, კობახიძეს მხარდამჭერები არც ჰყავს, მაგრამ მისი ინტელექტისა და კანონების ცოდნის სჯერა ივანიშვილს და ამიტომ მას აძლევს იმაზე მეტის უფლებას, ვიდრე იმსახურებს. რეალურად, სწორედ კობახიძის განცხადებების დამსახურებაა ის, რომ მმართველ გუნდს სააკაშვილთან მიმართებაში არცერთი გადაცდომა არ ჰქონია და კანონიერების თვალსაზრისით „ოცნებას“ ვერავინ შეეავა. ჰო, იმასაც გვეუბნებიან, რომ თავისი ხისტი განცხადებებით, ივანიშვილის მოწონება იუსტიციის მინისტრმა, რატი ბრეგაძემაც დაიმსახურა, თუმცა ისიც ვთქვათ, რომ ბრეგაძე თხემით ტერფამდე ღარიბაშვილის კადრია. ღარიბაშვილს ნერვებს ისიც უშლისს, რომ მის შესაძლო წასვლაზე მოარული ხმები არა და არ მიწყნარდა გუნდის შიგნითაც ეს თემა განხილვის საგანია. ამ ყველაფერმა ის მოიტანა, რომ პარლამენტში, უმრავლესობის დეპუტატები გაურკვევლობაში არიან, აღარ იციან, ვის მხარეს დადგნენ და ვისი გუნდის შემადგენლობაში იყვნენ. კობახიძეს გუნდი არ ჰყავს, ზუსტად ისევე, როგორც მდინარაძესა და თალაკვაძეს, კახა კუჭავა ცდილობს ოცეული თუ არა, ათეული მაინც შეკრიბოს ერთგული მომხრეების, მაგრამ არც ეს გამოდის. თანაც, თუ საპარლამენტო უმრავლესობის უმრავლესობას გადახედავთ, ნახავთ, რომ ისინი ოფიციალური მილიონერები არიან, ანუ ძალიან, ძალიან ბევრი ფული აქვთ და ამ ფულის შესანარჩუნებლდ, არც ღალატი გაუჭირდებათ. ის, რომ „ოცნების“ შიგნით არც ერთიანობაა და არც ერთგულებაზე შეუძლია ვინმეს თავი დადოს, ძალიან კარგად იციან ნაციონლურ მოძრაობაშიც, მაგრამ სათავისოდ ამას ვერ იყენებენ. მიზეზი მარტივია – ნაცმო ვერ ახერხებს ისეთ აქტიურობას, რეალურ შედეგთან მიახლოებული მაინც რომ იყოს და ამიტომ, „ოცნების“ დეპუტატებთან საუბარს ვერ ახერხებენ. პარალელურად, ნაციონალებში არ არის ერთსულოვნება იმასთან დაკავშირებით, რა გზით უნდა წავიდნენ საკრებულოებში მოხვედრილი წევრები და თუ ატყობთ, ბოლო დროს წალენჯიხის ამბავმაც მიიძინა. ერთადერთი მუნიციპალიტეტი, რომელშიც ოპოზიციამ გაიმაარჯვა, პრაქტიკულად უმოქმედოდაა, რადგან ახალმა მერმა არ იცის, რა და როგორ გააკეთოს, გუნდი კი არ ეუბნება. ერთადერთი, რასაც ახალი მერი ახერხებს, ხელისუფლებასთან ურთიერთობაზე უარის თქმაა, მაგრამ ამით ადგილობრივი პრობლემები რომ არ მოგვარდება, ყველაზე კარგად თავად იცის…
ისევ სააკაშვილზე ვთქვათ. როგორც ხელისუფლების კულუარებში ამბობენ, სააკაშვილი ახალ წელს სწორედ გორის ჰოსპიტალშში შეხვდება და მის უკან გადმოყვანას არ იჩქარებენ. ეს დრო სავსებით საკმარისი უნდა იყოს იმისთვის, რომ ოპოზიციის ქუჩის აქციებმა საკუთარი თავი ამოწუროს, აზრი დაკარგოს და მოსახლეობას ნელ-ნელა მიავიწყდეს როგორც აქციები, ისე სააკაშვილის არსებობა. ეს უკანასკნელი ბევრად რთული განსახორციელებელი იქნება, რადგან საკმაოდ მძლავრი ოპოზიციური არხები, მაქსიმალურად შეეცდებიან მიშა კვლავ მთავარი თემა იყოს, ჰოსპიტალიდან კი სააკაშვილი ახალ-ახალ წერილებსა თუ მიმართვებს გაავრცელებს, მაგრამ… განაგრძეთ კითხვა