- როგორი მამა იყო, ჰქონდა დრო შვილებთან დროის გასატარებლად? ბავშვები რამხელები იყვნენ, როცა ეს ამბავი მოხდა?- მე 38 წლის ვიყავი, ლიზა - 10 წლის, ბუსა 8-ის, ხოლო ანჩო 6 წლის. კვირაში ერთი დღე, კვირას, ზურა აუცილებლად იყო ჩვენთან. დიღმის იქით ერთი სოფელია, იქ გვაქვს სახლი და თითქმის ყოველ შაბათ-კვირას იქ ვიყავით. უცნაური თვისება ჰქონდა - ყველა დეტალს ამჩნევდა. სახლში რომ შემოვიდოდა, ყველაფრის აზრზე იყო. მომთხოვნი იყო, ბავშვებთანაც მკაცრი. ერთხელ, ლონდონში წავედით, ლიზა გვახლდა და აღმოაჩინა, რომ ლიზამ ინგლისური არ იცის. ალბათ, მაშინ ლიზა 8 წლის იქნებოდა, ძალიან იჩხუბა (იცინის) და უთხრა, არ დავინახო, ისე ჩახვიდე ქვეყანაში, რომ ენა არ იცოდე იმ ქვეყნისო. იმ დროს ლიზა სკოლაში გერმანულს სწავლობდა, გერმანულით დაიწყო.
- 2020 წელს, ბუსას შემთხვევის დროს, რომ ცოცხალი ყოფილიყო, რას ეტყოდა, რა პოზიციას დაიჭერდა?
- ალბათ, იმავეს, როგორიც მე. აუცილებლად დაინტერესდებოდა, გამოიკითხავდა. მე ყველაფერი ვიცი და ამაზე ნასაუბრები გვაქვს მე და ბუსას. მადლობა ღმერთს, ყველა გადარჩა. ციხეში ყოფნამ მოუწია, მაგრამ ძალიან პროდუქტიულად გამოიყენა განვითარებისთვის. კვირაში ერთხელ მიმქონდა ერთი 10 წიგნი - დაწყებული დოსტოევსკით და უელბეკით დამთავრებული - ყველაფერი წაიკითხა. ამას გარდა, ემზადებოდა მათემატიკის გამოცდისთვის. საერთაშორისო მათემატიკის გამოცდაში ისეთი მაღალი ქულა მიიღო, მსოფლიო მაჩვენებლით ტოპ-2%-ში შევიდა და ძალიან კარგ უნივერსიტეტში მიიღო სტიპენდია. ახლა სწავლობს, თან მუშაობს "ამაზონში". რაც შეემთხვა, ხდება ასეთი რაღაცები ცხოვრებაში.
- თუ შეგიძლიათ 2005 წლის 3 თებერვლის ღამე გაიხსენოთ. ბოლოს კომუნიკაცია როდის გქონდათ ზურასთან, ან თუ დაგიბარათ, რომ შეაგვიანდებოდა?
- ძალიან ძნელია ამის გახსენება, მე და ზურას ძალიან ახლო ურთიერთობა გვქონდა. ერთმანეთის გარეშე არ ვჩერდებოდით... ღამის სამ საათზე რომ არ მოვიდა, დავიწყე რეკვა, მაგრამ არც დამირეკა და არც მიპასუხა. მაშინ წყნეთში ვცხოვრობდით, თოვლი იყო და ფეხით წამოვედი წყნეთიდან...
იცით, თვითონ ზურამ ძალიან გამიადვილა ამის გადატანა. თვითონ ძალიან ძლიერი იყო და მისგან ვსწავლობდი ამას. სულ დინების საწინააღმდეგოდ იყო ხოლმე, პოლიტიკური მიზნებიც ძალიან რთული ჰქონდა, მაგრამ ნაბიჯ-ნაბიჯ, შეიძლება კომპრომისების ხარჯზე, მაგრამ მიზანს მაინც აღწევდა.
- როდესაც ეს ამბავი მოხდა, მიშასთან რა ურთიერთობა ჰქონდა?
- დაძაბულობა ჰქონდათ, სულ ჩხუბობდნენ. მოგვიანებით რომ ვნახე ტელეფონზე ზარები, თურმე დღეში რამდენიმე საათს ლაპარაკობდნენ. მოდიოდა კიდევაც ჩვენთან სახლში. იმხანად მიშას თავისი გუნდი უკვე შეკრული ჰყავდა - მერაბიშვილი, ადეიშვილი, ოქრუაშვილი... ისინი არ ესწრებოდნენ პრემიერ-მინისტრის სხდომებს. ცალკე იყვნენ, რეალურად უკვე დაპირისპირებული იყვნენ. რთული პოლიტიკური სიტუაცია იყო, დაიწყეს დაჭერები. ზურა სულ ეუბნებოდა, ამას ნუ აკეთებთო. მიხვდა, რომ მისთვისაც საფრთხე იყო, მაგრამ გადაწყვიტა, რომ ვერ დატოვებდა ვერც საქმეს და ვერც იმ ადამიანებს, ვინც მის გვერდით იდგნენ...
- სააკაშვილი ზურაში დამოუკიდებელ კანდიდატსა და კონკურენტს ხედავდა?
- რა თქმა უნდა. მაშინ ზურა ძალიან დაუახლოვდა ბადრი პატარკაციშვილს და აშკარად ემზადებოდა ოპოზიციაში გადასასვლელად. ეს ცხადი იყო. ზურას მზარდი ავტორიტეტი ჰქონდა, იმ კრიზისულ სიტუაციაშიც კი, საგარეო სარბიელზე დიდი ავტორიტეტი ჰქონდა.
- როგორც ვიცი, თქვენ არ ეთანხმებით უბედური შემთხვევის ვერსიას.
- მე ვფიქრობ, ზურა მოკლულია. ხელს ვერავის დავადებ იმის ზუსტი ცოდნის გარეშე, რომ ეს ნამდვილად მისი გაკეთებულია. უფრო კონკრეტულად ვერაფერს ვიტყვი.
- თუ ამბობთ, რომ მოკლულია, რა ვერსია გაქვთ - აირი სპეციალურად გაუშვეს თუ უკვე გარდაცვლილი მიიყვანეს ბინაში?
- მაშინვე გამოჩნდა, რომ გაზით კი არ იყვნენ მოწამლული, არამედ რაღაც ინიექცია ჰქონდათ შეყვანილი, რაც სისხლში იმავე ცვლილებებს იწვევს. არსებობს ასეთი პრეპარატი, რომელიც რუსეთის კა-გე-ბეს შეიარაღებაშია.
- მინდა გკითხოთ ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის პატიმრობაზეც...
- მგონი, მან საკმარისი დააშავა. ის, რაც დამტკიცებული აქვს, იმისთვის სასჯელი უნდა მოიხადოს. ვთვლი, რომ ციხეში უნდა იჯდეს. ცხადია, როგორც იქცევა, ბევრი რამ მისი პათოლოგიური ფსიქიკიდან მომდინარეობს. სურს მუდმივი ინტრიგა შექმნას მის გარშემო. მგონი, თამაშობს, მაგრამ არ გასდის.
განაგრძე კითხვა