ძაღლის თავიც აქ არის დამრხული – ფინანსები არც თავად პრეზიდენტს გადაუხდია, არც ხელისუფლებას და… ჩვენი ინფორმაციით, პრეზიდენტი ერთ-ერთმა ევროპულმა ორგანიზაციამ დააფინანსა და ეს ორგანიზაცია საქართველოში რამდენიმე არასამთავრობოს დონორიც გახლავთ. ისე გამოდის, რომ კონკრეტული ორგანიზაცია საქართველოს შიდა საქმეებში უხეშად ერევა და ხელისუფლებას კიდევ ერთხელ ექნება შესაძლებლობა, „უცხოური გავლენის აგენტების შესახებ კანონზე“ ხმამაღლა ილაპარაკოს და აღნიშნოს, რომ ეს ყველაფერი მაშინ სულ ტყუილად ჩააგდეს.პროცესების პარალელურად, შარლ მიშელმა თარიღი დაგივსახელა და დაგვპირდა – 2030 წელს, ევროკავშირი მზად იქნება გაფართოებისთვის და მთავარია, მზად საქართველოც იყოსო. მიშელის განცხადება ევროპარლამენტარებმა დაგმეს, გაუგებარი უწოდეს და სიმართლე გითხრათ, მართლაც გაუგებარია. თან მედალს მეორე მხარეც აქვს – 2030 წელს, შარლ მიშელი ამ თანამდებობაზე ნამდვილად აღარ იქნება და ვის ან რის გამო იღებს ასეთ პასუხისმგებლობას, უცნობია. ისე, შარლ მიშელის გარდა, პრეზიდენტს გერმანელი კოლეგაც შეხვდა და თუ ეს ვიზიტები არაოფიციალურია (როგორც მთავრობა გვიმტკიცებს), გამოდის, ზურაბიშვილი საოჯახო საქმეებზე ესაუბრება ევროპელ ლიდერებს? ან, თუ არაოფიციალურია, მეგობარი და პარტნიორი ევროპა, რატომ იღებს პრეზიდენტს მთავრობის ნებართვის გარეშე? რეალურად, დასავლეთში ყველა თანხმდება იმაზე, რომ დღევანდელი ხელისუფლება შესაცვლელია და ამას ღიად აფიქსირებენ, არ ითვალისწინებენ არც მათ მოსაზრებას და არც მათ მოთხოვნას, ანუ ზუსტად ისე იქცევიან, როგორც ხელისუფლება ექცევა დასავლეთს – მათი მოსაზრებები ნაკლებად აინტერესებს.სხვათა შორის, იმასაც გვეუბნებიან რომ ამ პროცესით, საპარლამენტო უმრავლერსობას სხვა, უფრო დიდი პრობლემის გადაფარვა სურს. საუბარი შოვის ტრაგედიაზეა, კონკრეტულად კი, გვიან დაწყებულ სამაშველო ოპერაციაზე. ამბობენ, რომ რამდენიმე უცხოელმა ექსპერტმა გამოთქვა მოსაზრება, სამაშველო ოპერაციის დროულად დაწყების შემთხვევაში, რამდენიმე ადამიანის გადარჩენა შეიძლებოდა, თანაც, პრევენციული ღონისძიებების გატარება იყო შესაძლებელიო და ამ პროცესმა საქართველოს მოსახლეობა შეიძლება ისე გაამწაროს, ქუჩაში გამოვიდეს, აი, სალომესთვის ქუჩაში ნამდვილად არავინ გამოვა, სამაგიეროდ, დუღილის ტემპერატურა აიწევს ბოლომდე და როგორც წესი, ასეთ დროს, პოლიტიკოსებს ადამიანური ტრაგედიები ნაკლებად ახსოვთ და აღელვებთ.
სრულად იხ. აქ