საინტერესოა... რა აკავშირებს ერთმანეთთან კახა კალაძეს და ბიძინა ივანიშვილის მეუღლეს?

- ქალ­ბა­ტო­ნო მა­რი­ნა, თქვენს სკო­ლა­ში სწავ­ლობ­დნენ ძმე­ბი კა­ლა­ძე­ე­ბიც...

- რაც შე­ე­ხე­ბა კახა კა­ლა­ძის ოჯახს, ისი­ნი ძი­რძვე­ლი სამ­ტრე­დი­ე­ლე­ბი არი­ან. ბა­ტო­ნი კარ­ლო კა­ლა­ძე წარ­სულ­ში ცნო­ბი­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი და კო­ლო­რი­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბა გახ­ლდათ. ქალ­ბა­ტო­ნი მე­დი­კო კა­ლა­ძე პრო­ფე­სი­ით ინ­ჟი­ნერ-ქი­მი­კო­სია, თუმ­ცა, მას არა­სო­დეს უმუ­შა­ვია, მთე­ლი თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბა კა­ხა­სა და ლე­ვა­ნის აღ­ზრდას შე­ა­ლია. ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ამ ოჯახ­თან მოს­წავ­ლე-მას­წავ­ლებ­ლის ურ­თი­ერ­თო­ბას სცილ­დე­ბა, კახა ჩემი შვი­ლის, ზვი­ად სტუ­რუ­ას კლა­სე­ლი და უახ­ლო­ე­სი მე­გო­ბა­რია. გუ­შინ­დელ დღე­სა­ვით მახ­სოვს ზურ­გზე ჩან­თა­მო­კი­დე­ბუ­ლი ცე­რო­დე­ნა, მო­მღი­მა­რი ბიჭი, დიდი შავი თვა­ლე­ბი­თა და გა­ბუ­ტუ­ლი ტუ­ჩე­ბით. ის იყო კარ­გი მოს­წავ­ლის გან­სა­ხი­ე­რე­ბა. არ მახ­სოვს თუნ­დაც ერთი შემ­თხვე­ვა, თეთ­რი პე­რან­გი­სა და მოს­წავ­ლის ფორ­მის გა­რე­შე მო­სუ­ლი­ყო სკო­ლა­ში. კარ­გად სწავ­ლობ­და. ძა­ლი­ან ნი­ჭი­ე­რი იყო, მოს­წავ­ლე­თა ქო­რე­ოგ­რა­ფი­უ­ლი ან­სამ­ბლის სო­ლის­ტი. ცეკ­ვით აქვს შე­მოვ­ლი­ლი ყო­ფი­ლი საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის ქა­ლა­ქე­ბი. ასე­ვე ნი­ჭი­ე­რი და წარ­ჩი­ნე­ბუ­ლი იყო კა­ხას ძმა ლე­ვა­ნი. აქ­ტი­უ­რად იყო ჩაბ­მუ­ლი სკო­ლის მხი­ა­რულ­თა და საზ­რი­ან­თა კლუბ­ში.

ცხოვ­რე­ბა­ში იშ­ვი­ა­თად შემ­ხვედ­რია ასე­თი სუ­ლი­სა და გუ­ლის ადა­მი­ა­ნი. ჩვენ ერთ დღეს ვართ და­ბა­დე­ბუ­ლი. ხში­რად იყო შემ­თხვე­ვა, ლე­ვა­ნი­კო ცოტა ხნით და­ტო­ვებ­და თა­ვის და­ბა­დე­ბის დღე­ზე მი­სულ სტუმ­რებს და იე­ბით ხელ­ში მო­დი­ო­და ჩემ­თან და­ბა­დე­ბის დღის მო­სა­ლო­ცად. ექი­მო­ბა უნ­დო­და, სა­მე­დი­ცი­ნო ინ­სტი­ტუ­ტშიც ჩა­ი­რი­ცხა, მონ­დო­მე­ბი­თაც სწავ­ლობ­და, მაგ­რამ...

- კა­ხამ სკო­ლა სამ­ტრე­დი­ა­ში და­ამ­თავ­რა?

- დიახ, მე­ა­თე კლას­ში კახა უკვე თბი­ლი­სის "დი­ნა­მოს" შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში ირი­ცხე­ბო­და. დას­ვე­ნე­ბის დღე­ებ­ში ჩა­მო­დი­ო­და და სას­წავ­ლო საგ­ნებს ფრი­ა­დებ­ზე აბა­რებ­და. კა­ხამ წარ­ჩი­ნე­ბით და­ამ­თავ­რა სკო­ლა და თსუ-ის ის­ტო­რი­ის ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ი­რი­ცხა.
- მე ვიცი, რომ მისი წარ­მა­ტე­ბით მთე­ლი სამ­ტრე­დია ამა­ყობ­და...

- მა­გონ­დე­ბა, ერთხელ, გვი­ან ღა­მით, ეს იყო ალ­ბათ 2000 წელი, კახა მა­შინ უკვე კი­ე­ვის "დი­ნა­მოს" შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში ირი­ცხე­ბო­და, კახა და ლე­ვა­ნი­კო ჩემ­თან სახ­ლში მო­ვიდ­ნენ. კა­ხამ მი­თხრა, რომ კა­რი­ე­რას სა­ფეხ­ბურ­თო კლუბ "მი­ლან­ში" აგ­რძე­ლებ­და. მო­ვე­ფე­რე და გზა და­ვუ­ლო­ცე დიდ ფეხ­ბურთში. თუმ­ცა, მა­შინ ალ­ბათ ვერც კი წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ ის სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყვე­ლა­ზე ძვი­რად ღი­რე­ბუ­ლი და მსოფ­ლი­ო­ში ცნო­ბი­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი გახ­დე­ბო­და. ერ­თა­დერ­თი ქარ­თვე­ლი, რო­მელ­მაც ორ­ჯერ მო­ი­გო ჩემ­პი­ონ­თა ლიგა, ევ­რო­პის სუ­პერ­თა­სი, გახ­და მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნი კლუ­ბებს შო­რის და სხვა უამ­რა­ვი ჯილ­დო და­იმ­სა­ხუ­რა. მე მჯე­რა კა­ხას ნი­ჭი­ე­რე­ბის. მჯე­რა, რომ თა­ვის სათ­ქმელს ის დიდ პო­ლი­ტი­კა­შიც იტყვის და მსოფ­ლიო რან­გის პო­ლი­ტი­კო­სი გახ­დე­ბა. დიახ, ეს ასე იქ­ნე­ბა. ყო­ველ შემ­თხვე­ვა­ში, მე მინ­და, ასე იყოს.