- კოვიდსასტუმროში რა სიტუაცია იყო? როგორ მკურნალობდნენ პაციენტს?
- იქ გახლავთ იგივე სიტუაცია, რაც სახლშია. არანაირი განსხვავებული პირობები არ არის შექმნილი პაციენტის განკურნებისთვის. ექიმი კი ჰყავთ, მაგრამ არ აქვთ შესაბამისი აღჭურვილობა და საჭირო მედიკამენტები. პირველ დღეს ცუდად გახდა, გამოვიძახეთ სასწრაფო. მოვიდნენ მიაწოდეს ჟანგბადი, მედიკამენტები, ვითარება დასტაბილურდა და წავიდნენ. ვთხოვეთ, კლინიკაში გადაეყვანათ, თან მკურნალი ექიმიც ამბობდა, რომ საჭირო იყო ჰოსპიტალიზირება, მაგრამ არ არის ადგილებიო და წავიდნენ.
რომ ვხედავდით მძიმდებოდა სიტუაცია, კოვიდ-სასტუმროს ექიმს ვთხოვეთ, "რემდესივირი" ჩაერთოთ მკურნალობაში. არ გვაქვსო არ უთქვმთ, მაგრამ აგვიხსნეს, რომ უკუჩვენებები ახასიათებს და ვერ გარისკავდნენ. მაგრამ როგორც აღმოჩნდა, ხომ ყოფილა ეს რემდისივირი ეფექტური. თუ ბატონმა თენგიზ ცერცვაძემ გადაისხა და გამოჯანმრთელდა. ხომ შეიძლებოდა ჩემი შვილისთვის მიეცათ და იქნებ ისიც გამოჯანმრთლებულიყო?! სამაგეროდ, მკურნალობაში ჩართეს დექსამეტაზონი, რომელიც როგორც ცნობილია, შაქარს მაღლა წევს და არ არის რეკომენდირებული.
კოვიდ-სასტუმროში გადაყვანიდან მეორე დღეს მძიმედ იყო უკვე, წაიყვანეს ანალიზებზე, სპეციალური "მარშუტკები" ჰყავთ ამისთვის. რომ აუღეს ანალიზები და უკან ბრუნდებოდნენ, საცობში გაჭედილან. ბავშვი ისედაც ძლივს სუნთქავდა, ჟანგბადის აპარატი იქ არ ჰქონდათ და კიდევ საცობში იდგა იმდენი ხანი. "მარშუტკიდან" მწერდა, მამიკო ხელები სულ გამილურჯდა, გული მიმდის და არ ვიცი როგორ ჩამოვალ ან ჩამოვალ კი საერთოდ ამ "მარშუტკიდანო". ესენი მე მომკლავენ, როგორც ვატყობ, უკეთესობას ვერ ვხედავ და არაფერს არ მიკეთებენ ისეთსო. ძალიან ეშინოდა მისი დაავადების, დიაბეტის და კორონავირუსი რაც დაემართა, მას მერე სულ შიშში იყო, რამე არ მომივიდესო.
- კლინიკაში როგორ მოახერხეთ გადაყვანა და იქ როგორ გაგრძელდა მკურნალობა?
- რომ ვიხვეწებოდით კლინიკაში გადაყვანას და არავინ ჩანდა, თან ეს ბავშვი სულ უფრო მძიმდებოდა, საუბარს შეესწრო "გერმანული ჰოსპიტალის“ ექიმი, ძალიან შეწუხდა და მან უზრუნველყო ბავშვის კლინიკაში გადაყვანა. მანამდე გვეუბნებოდნენ, ნაცნობი არავინ გყავთო? შევარდნაძის დრო გამახსენდა... საბოლოოდ, გადავიყვანეთ კლინიკაში, მაგრამ როგორც აღმოჩნდა, დაგვიანებული იყო. უეცრად დამძიმდა და აპარატზე შეაერთეს. თავიდანვე შეგვამზადეს, გვითხრეს მდგომარეობა მძიმეა, ორი საათი ვუკეთებდით ხელოვნურ სუნთქვას, მაგრამ შედეგი არაფერიაო. 5 დღე იყო აპარატზე შეერთებული. ამ პერიოდში დაუწიეს შაქარი, პერიოდულად ტემპერატურაც, მაგრამ მაინც ვერ გადაარჩინეს. როგორც გვითხრეს, სავარაუდო მიზეზი გახდა თრომბოემბოლია.
- თეკლას მკურნალმა ექიმმა თქვა, არ იყო შაქრიანი დიაბეტი მართული სათანადოდო... ამაზე რას იტყვით?
განაგრძეთ კითხვა