– გამიცივდა ჯაბა ერთი კვირის წინ, სიცხეები ჰქონდა. რაც საჭირო იყო ყველაფერს ვუკეთებდი, მაგრამ ვერ ვშველოდი. ხომ ამბობენ, თითქოს ამ მდგომარეობაში მყოფი პაციენტები ვერაფერს გრძნობენ, მაგრამ აწუხებდა ეს სიცხე და ვატყობდი.
ჯაბა ყველაფერს გრძნობდა. დილის 6 საათამდე ლოგინთან ვიდექი, ხელში მეჭირა აპარატი და ვცდილობდი დავხმარებოდი. მე ძალიან ცუდად ვარ, სადღაც 6 საათზე ფეხები დამისივდა და იქვე ჩამოვჯექი.
ეტყობა ჩამეძინა, დაახლოებით 20 წუთში გამეღვიძა და აღარ იყო. ეტყობა არ შემაწუხა თუ არ ვიცი რა იყო, არასდროს დამძინებია 12 წელი, როცა ჯაბა ცუდად ხდებოდა და მაინცდამაინც იმ დილით ჩამეძინა.
სულ მის სუნთქვას ვუსმენდი, ხმა რომ გამეგო. ამ 20 წუთში კი ვერაფერი ვერ გავიგე და აღარ დამხვდა. ექიმი მყავდა მოყვანილი მანამდე, მითხრა, ფილტვები სუფთა აქვსო და მშვიდად ვიყავი.
ბევრჯერ გაციებულად, ჰქონია სიცხე, წამალსაც ვერ ვაძლევდი ზოგჯერ, მაგრამ კარგად ხდებოდა. ბოლო ერთ კვირაში საერთოდ შეიცვალა, ძალიან გახდა. როცა გამეღვიძა, წამოვდექი და ჯაბას ამაზე რეაგირება არ ჰქონდა, შევშინდი, მივედი ლოგინთან, ახლოს მივუტანე ცხვირი სახესთან, მაგრამ ის აღარ სუნთქვადა. ასე დამტოვა სრულიად მარტო ამ ქვეყანაზე. ერთი წლის თავზე გაჰყვა თავის ბებიას, დედაჩემმა წაიყვანა იქეთ.